کاسه نمد که با عناوین”درزگیر” و “آب بند” نیز شناخته میشود، برای آببندی تجهیزات چرخشی و دورانی تجهیزات گوناگون، همانند شفت یا حفرههای دورانی مورد استفاده قرارمیگیرد. نمونههای شاخص آن شامل کاسه نمد تک لب، کاسه نمد دو لب، کاسه نمد دارای فنر، کاسه نمد دارای گردگیر، کاسه نمد بدون گردگیر، کاسه نمد فشار قوی، کاسه نمد پمپ هیدرولیک، کاسه نمد محوری، کاسه نمد دارای فرمان خودکار و کاسه نمد دارای سوپاپ، کاسه نمد تقویت شده با منجید، و غیره میباشد
ساختار کاسه نمد داراییک لبهی اصلی آببندی شده است که واحد یک نقطه تلاقی با شافت است. این نقطه تماس به وسیله دو زاویه ساختار بندی شده است که شامل زاویه سمت هوا و زاویه سمت روغن میباشد. معمولا زاویه رو به هوا کمتر از زاویه رو به روغن میباشد. با توجه به نوع کاسه نمد، این دو زاویه برای ایجاد توزیع فشار در نقطه تماس کاسه نمد که دارای شیب تیزتری در سمت روغن است، دارای طیف متنوعی هستند. هرچه در سمت روغن کاسه نمد شیب کمتری باشد، آببندی و درزگیری مرطوبتری انجام خواهد شد. در این قطعه فنر به گونهای جای گرفته است که محور خط مرکزی فنر بر روی قسمت رو به هوای نقطه تماس لبهی آببندی قرار بگیرد.
به منظور جلوگیری از ورود آلودگی به داخل قطعه، انواع مختلفی از لبههای گردگیر(گردگیر) یا لبههای خاص ممکن است استفاده شود. متریال الاستومرهای متداول عبارتند از FKM، ACM، NBR، HNBR و AEM.
همچنین برای مقاومت قطعه در برابر فرسایش، دورومتر (سختی) ترکیبات سازندهی آن معمولاً 70 تا 85 Shore A است.
آب بندی مجاری شافت در سیستم و تجهیزات هیدرولیکی، تقاضای مصرف کنندگان در خصوص فن آوری آب بندی را ایجاد کرده است. فشار بالا یا سرعت حرکت قطعه ممکن است منجر به ایجاد بارهای گرمایی زیادی در قسمت آب بندی کاسه نمد شود. بنابراین، باید به انتخاب یک طرح آببندی مناسب و ترکیب کاربردی، توجه ویژهای شود.
اساسا کاسه نمدها عمر طولانی دارند زیرا هنگام کار سیستم، یک لایه نازک روان کننده (روغن) بین لبه آببندی و شافت فشار داده شده و حفظ میشود. هنگامی که شافت میچرخد، فرآیندهای هیدرودینامیکی، که ممکن است منجر به ایجاد یک اثر پمپاژ جزئی شود، از عملکرد آببندی پشتیبانی میکند؛ به ویژه در مورد قطعات کاسه نمد.
در طراحیهای دیگر آببندی، این روغن کاری با یک کانتور مناسب در ناحیه لبه آببندی ایجاد میشود. کاسه نمدها طبق نمودار زیر طبقه بندی میشوند:
